ข้อควรคำนึงเรื่องการปล่อยคาร์บอนเมื่อต้องการลงทุน

รู้หรือไม่ว่าในปีนี้เพียงปีเดียวอาจมีรถยนต์ไฟฟ้าที่ถูกส่งมอบทั่วโลกถึง 6 ล้านคัน? ตัวเลขดังกล่าวเพิ่มขึ้นมากถึง 2 ล้านคันจากปี 2021 เนื่องจากผู้คนให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมมากยิ่งขึ้น การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวไม่ได้มีผลเฉพาะกับประเภทของรถยนต์ที่ผู้ใช้ตัดสินใจเลือกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงกลยุทธ์การลงทุนด้วย

คุณเคยได้ยินคำว่าการลงทุนอย่างยั่งยืน (sustainable investing) หรือไม่? แม้นี่ไม่ใช่แนวคิดใหม่ แต่ก็ได้รับความสนใจจากความพยายามที่ต้องการเห็นการพัฒนาอย่างยั่งยืนซึ่งเป็นจุดสนใจในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา กระแสดังกล่าวเกิดขึ้นเมื่อผู้คนคำนึงถึงผลกระทบของธุรกิจที่มีต่อสิ่งแวดล้อมเมื่อมาถึงขั้นตอนการพิจารณาลงทุน

การลงทุนที่ยั่งยืนนั้นมุ่งดำเนินไปอย่างสอดคล้องกับการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน และยิ่งถ้ามีบริษัทใดปล่อยคาร์บอนมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีโอกาสน้อยลงที่จะได้รับการพิจารณาจากผู้ลงทุนที่มุ่งมั่นจริงจังในเรื่องการลงทุนยั่งยืนนี้

แล้วเราจะคำนวณการปล่อยก๊าซคาร์บอนของธุรกิจได้อย่างไร? วิธีการคำนวณทำได้สามขอบเขตด้วยกัน ขอบเขตที่ 1 และ 2 นั้นค่อนข้างง่ายในการวัด เนื่องจากเป็นการอ้างถึงการปล่อยมลพิษทางตรงและทางอ้อม แต่ในทางตรงกันข้าม ขอบเขตที่ 3 นั้นมีความซับซ้อนและยากในการคำนวณหาเชิงปริมาณ เนื่องจากเป็นการรวบรวมการปล่อยคาร์บอนทั้งหมดที่เกิดขึ้นทั้งกระบวนการห่วงโซ่คุณค่า

ลองนึกภาพว่าคุณเป็นเจ้าของโรงงานตัดเย็บเสื้อผ้า การปล่อยคาร์บอนในกระบวนการผลิตของคุณภายใต้ขอบเขตที่ 1 และขอบเขตที่ 2 มีความเชื่อมโยงโดยตรงหรือโดยอ้อมกับจำนวนเสื้อผ้าที่ผลิต อาทิเช่น ปริมาณไฟฟ้าที่ใช้และที่จ่ายเงินซื้อ ถ้ายิ่งผลิตเสื้อผ้ามากเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งปล่อยคาร์บอนมากขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ขอบเขตที่ 3 นั้นสามารถวัดในเชิงปริมาณได้ยากกว่า เพราะมีความเกี่ยวข้องตั้งแต่ขั้นตอนที่คุณได้รับวัตถุดิบมาเพื่อใช้ในการผลิต ซึ่งก็คือในขั้นห่วงโซ่อุปทานต้นน้ำ โดยกรอบการคำนวณนั้นต้องดูตั้งแต่การเพาะปลูกและการเก็บเกี่ยววัตถุดิบนั้น ผืนผ้าที่ผลิตได้ ไปจนถึงการจัดส่งไปยังโรงงานของคุณ

นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมขอบเขตที่ 3 มักไม่ค่อยถูกนำรวมอยู่ในรายงานคาร์บอนฟุตพริ้นท์ของบริษัท ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ไม่ควรมองข้าม เนื่องจากรายงานดังกล่าวอาจไม่ได้สะท้อนภาพรวมของคาร์บอนฟุตพริ้นท์ของกิจการนั้นๆ ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญที่บริษัทจะต้องโปร่งใสในเรื่องขอบเขตของการปล่อยมลพิษ ไม่ว่าตัวเลขดังกล่าวจะมีความแม่นยำหรือเป็นเพียงค่าคาดการณ์ก็ตาม

เมื่อขอบเขตที่ 3 คำนวณเชิงปริมาณได้ยากกว่า ผู้ลงทุนจึงควรกำหนดเป้าหมายด้วยการกำหนดค่าเผื่อ แม้ไม่ใช่ตัวเลขที่แม่นยำหรือตายตัว ตัวอย่างเช่นแทนที่จะตั้งเป้าหมายการลดคาร์บอนให้ได้ 50% ก็ให้กำหนดเป็นช่วง เช่น 40-60% แนวทางดังกล่าวจะช่วยให้ผู้ลงทุนตัดสินใจด้วยข้อมูลและบรรลุเป้าหมายการสร้างพอร์ตการลงทุนคาร์บอนต่ำได้อย่างเป็นรูปธรรม

หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการปล่อยคาร์บอน คลิกอ่านบทความฉบับเต็มของเรา “การปล่อยคาร์บอนไม่ได้มีความหมายเหมือนกันทั้งหมด”